یادداشت فاطمه سلیمانی ازندریانی

        یکی از راه‌های شخصیت‌پردازی  در داستان الگو گرفتن از کهن‌الگوهای یونانیه.
برخی به اشتباه می‌گن اسطوره‌های یونانی. اسطوره با کهن‌الگو فرق داره. چون خیلی از این خدایان یونانی ضد قهرمان هستند پس در دسته‌ی اسطوره‌ها قرار نمی‌گیرن.
این کهن‌الگوها هرکدوم یک سری ویژگی شخصیتی دارن که اونها رو از دیگران متمایز می‌کنه. یه عقیده داستان‌نویسی هست که میگه  ویژگی شخصیتی هر آدمی شبیه یکی از این کهن‌الگوهاست. نه اینکه کاملاً شبیه. شباهت به یکی بیشتره.
بعد در ادامه میگن ممکنه یک آدمی یه ذره از ویژگی‌های فلان شخصیت رو داشته باشه یه ذره از ویژگی‌های اون یکی شخصیت.
بنابراین من خودم شخصاً مخالفم که به شخصیت‌های داستانی طبق کهن الگوها شکل بدیم. 
اما اگر داستان‌نویس هستید لازمه که با کهن‌الگوها آشنا بشید.
هم به جهت آشنایی با ویژگی‌های شخصیتی. هم اینکه هر کهن‌الگو یک یا چند ایده داستانی توی دل خودش داره.