یادداشت سارا عرب

        داستانی مبتنی بر شخصیت‌پردازی  قوی و تقریبا بدون چاله چوله. داستانی ساده و سرراست از تنهایی و افسردگی. تقریبا تمام شخصیت‌های داستان از تنهایی رنج می‌برند، هر چند هر کس به شیوه خود. این اوج هنر نویسنده است که در داستانی تا این حد مبتنی بر شخصیت و درونی و با حال و هوای افسردگی توانسته داستانی خلق کند که کنار گذاشتنش واقعا کار سختی است. 
دوست داشتم ژاپنی بلد بودم و کلمات خود نویسنده را می‌خواندم.
کتاب پایان باز بود ولی من دلم یک پایان  مشخص و سرراست می‌خواست.
یکی از مشکلات من با کتاب جاهایی بود که به توصیف چهره افراد می‌پرداخت و من واقعا نمی‌توانستم هیچ تصویری توی ذهنم بیارم. تقریبا همه شخصیت‌ها توی ذهنم یک شکل بودند، با تفاوت در پوشش. واقعا از خودم ناامید شدم.