یادداشت ثنا احمدی

        وقتی بعد از مدت‌ها یک کتاب جامعه‌شناسی طنز دستت بگیری شاید بیشتر بخندی تا این که بهش فکر کنی.اما این کتاب از اون دست کتاب‌هایی بود که وقتی بلند می‌خندیدم هم آخرش می‌شد زهرخند. شاید چون خیلی مثال‌هاش رو دیده بودم و می‌بینم . بدتر از اون هم این که می‌بینم واقعا منم مهر آریایی یاد شده توسط نویسنده رو دارم و تو بعضی از جاها به همون نقد اجتماعی مبتلا هستم.
می‌تونم بگم به جرات بعد از خوندن این کتاب و کتاب جامعه‌شناسی خودمانی که از قضا پشت سر هم خونده شدن تصمیم گرفتم خودم حداقل یسری مسائل رو از خودم حل کنم که حداقل بتونم بشم یه ایرانی اصلاح شده.
می‌تونم این رو با اطمینان بگم که این کتاب می‌تونه واقعا اصلاح کننده هم باشه اگر فقط به نوشته‌هاش بلند نخندیم.
نکته: بعضی قسمت‌هاش شده کاغذ نوشته های کوچیک کنار اینه اتاق برای از یاد نرفتنش