یادداشت اَشکِ مآه

        این کتاب مثل جلد اولش توی خون  و خشونت  غرق اند و دقیقا میشه اون هارو از نظر خشونت و قتل  مثل ژانر اسلشر در نظر گرفت.
جدا از روند داستان که  یه ایده داستانی جدید بود با همون روند قبلی جلد یک و چرخش قدرت  و ....
جا داشت توی هر دو جلد نویسنده روی فضا سازی و  توصیف شخصیت ها  و مکان ها بیشتر کار کنه چون به شخصه هیچ تصور دقیقی  از شخصیت ها  ندارم .
فضا سازی هم که صرفا یه خونه وسط جنگل؟ یه شومینه و طبقه دوم؟ یه قاتل روانی که از زندان فرار  کرده؟
خب کاش نویسنده بیشتر روی جزییات کار میکرد و حجم کتاب و یکم بیشتر میکرد. و خود شخصیت ها وای خیلی عصبییم کردن وقتی مقابل هم قرار گرفتند.
خب حداقل یکم  دعوا  بیشتر توقع داشتم یکم عصبانیت بیشتر .
و راجب حس و حال داستان بگم که هیچ حس  دلهره و ترس و به آدم القا نمی‌کرد که فکر کنم بازم بر می‌گرده به همون فضا سازی و توصیف.  🤦🏻‍♀️🥲