یادداشت امیرحسین امامیان

ته کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر
        کتاب خوبی هست، متن روان و ساده بودن محتوا باعث میشه خیلی سریع بخونیم. البته شنیدن خلاصه ای از این کتاب منو جذب کرد که بخونمش ولی خود کتاب به اندازه داستانی که شنیدم جذاب نبود. گمونم کسی که این کتاب رو برام تعریف کرد اونقدر با ذوق و شوق صحبت می کرد و منو متأثر کرد که در تمام مدت مطالعه کتاب دنبال همون حس و حال بودم 
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.