سوال اصلی که با خود کتاب، ذهنم رو درگیر کرد اینه که اصلاً انسان چیه؟ ما به چه چیز انسانی میگیم؟ اگه دست و پا و چشم و... رو از انسانی بگیریم، آیا انسان بودن خودش رو از دست میده؟ یا اگه قلبش رو بگیریم؟ یا روحش؟
مثل همهی کارهای نادر ابراهیمی، فوقالعاده است. رمانی دیسیوتوپیایی در نقد دنیای قشنگ نو!