یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب
1401/4/30
چند سال پس از انتشار چهره‌ی مرد هنرمند در جوانی، کتاب دیگری با ترجمه‌ی منوچهر بدیعی منتشر می‌شود با عنوان «قرائتی نقادانه از چهره‌ی مرد هنرمند در جوانی» (دیوید سید، تهران: روزنگار، 1382). این کتاب خوانشی باختینی از رمان اول جویس به دست می‌دهد. ادعای اصلی نویسنده، که حوزه‌ی اصلی علایق حرفه‌ای‌اش ادبیات علمی-تخیلی و ادبیات جاسوسی دوران جنگ است، آن است که شخصیت اصلی رمان صدا و هویت منحصربه‌فرد خود را در ارتباط با گفتمان‌های از پیش موجود جامعه‌اش می‌یابد و حتی خصوصی‌ترین افکار او از عبارت‌ها و واژگان اطرافیانش ساخته شده است. نویسنده در ابتدا شرحی از پس‌زمینه‌ی تاریخی-فرهنگی رمان به دست می‌دهد و فعالیت و گرایش‌های جویس را در این پس‌زمینه بررسی می‌کند. سپس سیر برخورد منتقدان از نحله‌های مختلف نقد ادبی را با رمان تا پایان دهه‌ی 1980 دنبال می‌کند و در ادامه‌ی کتاب با استفاده از واژگان مکالمه‌گرایی باختین به ارتباط شخصیت اصلی رمان با گفتمان‌های غالب آن زمان می‌پردازد، یعنی گفتمان کلیسای کاتولیک و میهن‌پرستی ایرلندی. در فصل‌های بعدی، موضوعات محوری زنانگی، زبان و قدرت، و نظریه‌ی زیباشناسی استیون به همین سیاق تحلیل می‌شوند.
ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی چهاردهم، سال ۱۳۹۵.
2
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.