یادداشت
1403/3/29
4.7
11
این کتاب مرا باری دیگر با خود به بیشه برد ، جایی که بچه هایم بودند، جایی که همه‌ی بیشه نشین ها کنار هم بودند .
این کتاب شاید پایان دونده هزارتو باشد اما خاطراتشان هنوز در قلب ها باقیست.
در این کتاب به من شانسی داده شد تا باری دیگر این بچه ها را ببینم و اینبار با بچگیشان آشنا شوم و از زمان کودکی با آن ها هم پیرو شوم . و این است خوشبختی این است حسی که تو را شادمان می‌کند .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.