یادداشت محمد مهدی صافی

                در مورد این رمان میشود حرفهای بسیاری زد اما مهمتر از همه اینست که «وقت بودن» به معنای واقعی یک داستان است. مخاطب را درگیر جهان خودش میکند و خط به خط فکر و احساس او را با شخصیت ها و جغرافیایش، آشنا و همراه میکند تا به درک جدیدی از برخی مفاهیم برسد. 
وقت بودن، بهانه ای ست برای تأمل ...  پس از پایان آخرین خط در ذهن خواننده تمام نشده و فراموش نخواهد شد ...