یادداشت کوثر محمدی

        باغ های معلق نه آن طور که از روی جلد تصور می‌کنید روایت های زنان سوری به قلم خانم سمیه عالمی است بلکه روایت های نوشته شده به قلم زنان سوری است که توسط خانم عالمی آموزش دیده اند. این کار خانم عالمی شایسته تحسین و تقدیر است اما خود کتاب نه. بیشتر روایت ها در حد متوسط و گاهی هم ضعیف هستند.
خیلی از قسمت های کتاب را که می‌خواندم با خودم فکر میکردم که همین ها را که من توی اخبار همان روزها شنیده ام کاش بیشتر برایم تصویر می‌کردند آن روز هایشان را و چه حیف که این موضوع اینطور از دست رفت. با این حال از خواندن کتاب پشیمان نیستم. و با اندک تصاویری که در روایت ها میدیدم همراه نویسنده به خانه ها، کوچه ها و مساجد مردم نبل و الزهرا رفتم. امیدشان را که آن روزهای در محاصره کورسویی ازش مانده بود دیدم. و غم شان را حس کردم.