یادداشت کتاب ماه ادبیات

در ساحل رودخانه پیدرا نشستم و گریه کردم
        در ساحل رودخانه‌ی پیدرا ‌کتابی است درباره‌ی اهمیت ایثار. پیلار و دوستش شخصیت‌های خیالی هستند. اما می‌توانند نمادی باشند از درگیری‌هایی که هر یک از ما در جستجوی «نیمه دیگر» تجربه کرده‌ایم. دیر یا زود باید بر ترس‌های خویش غلبه کنیم. چون راه معنویت از طریق تجربه‌ی روزمره‌ی عشق می‌گذرد. توماس مرتون راهب می‌گفت: «راه زندگی معنوی چیزی جز عشق نیست. انسان برای نیکی کردن یا کمک یا حمایت کردن دوست نمی‌دارد. اگر این‌طور باشد ما دیگری را به عنوان یک شیئی تلقی می‌کنیم و خود را شخصی سخاوتمند و عاقل می‌دانیم این هیچ ربطی به عشق ندارد. عشق ورزیدن یعنی یکی شدن و پیوستن به دیگری و در او جرقه‌ای از خداوند را یافتن».


کتاب ماه ادبیات، سال یکم، شماره‌ی یکم.
      

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.