یادداشت مهتاب تیموری

        بامزه بود داستانش.برای روزهایی که یه داستان میخواین که ذهنتون رها بشه عالیه.شخصیت پردازی‌هاشو دوست داشتم.این همه شخصیت وارد داستان کنی و بتونی خوب از پسش بربیایی واقعا هنرنویسندگی رو میرسونه.فقط قصه ی دلدادگی گل‌بخت و عبدالحسین اگر به نتیجه میرسید خوشحال تر میشدم.اینکه یه ربطی بین خاتون و پسرش و عبدالحسین خطاط برقرار کرده و نصفه زهاش کرده جز نقطه ضعف های طرح داستان بود و اینکه گاهی نوع روایت با زمان اتفاق حوادث همخوانی نداره.با خوندنش غرق میشین توی داستان‌.از اینایی هست که کتاب رو نمیشه زمین گذاشت :)