یادداشت عطیه میرزاامیری

        خیلی این کتاب رو دوست داشتم چون علاوه‌بر اینکه دغدغه‌ی شهرسازی نویسنده رو نشون می‌داد، تعلیق‌های به‌جا و غیرمنتظره‌ای داشت. اولش فکر می‌کردم فقط با یه خونه‌ی کلنگی که وسط هزاران هتل نزدیک حرمه، طرفم. خونه‌ای که یه قبر وسطشه اونقدر عجیب هست که نویسنده تماما من رو با حواشی قبر و مرده‌ای رو که توشه، طرف کنه. اما  اینجور نبود. اتفاقات و  تعلیق‌های متعدد درون و بیرون این خونه، من رو بکوب پای کتاب نشوند و بهم لذت داد.