فاکتورهای نمادین و شعاری بودن را دارد؛ ولی چنان اصالتی در سراسر کتاب موج می زند که نمی گذارد جدی اش نگیریم. یک جورهایی انگار منبعِ دست اولِ بقیه داستانهای این مدلی است. یعنی مدل مهاجرت و فقر.
شخصیت مادر را بی اندازه دوست دارم. هرجا که در متن ظاهر می شد، با احترام و تحسین می خواندم.
