حقیقتن مایه تعجب است این نبوغ محمد قزوینی و قلم مسحورکننده اش. این نامه ها به نوعی یک دوره تاریخ فرهنگی کتاب در ایران دوره معاصر محسوب می شود و البته شرحی دردناک از دنیای غریب یک عالِم برجسته که درگیر مشکلات روزمره زندگی است و با بی پولی دست و پنجه نرم می کند
