یادداشت طاها ربانی

        فکر می‌کنم فقط از پنجاه شصت صفحه‌ی اولش یه‌خورده سردرآوردم. بقیه‌ی کتاب به نگاه هایدگر به ادبیات و شعر می‌پرداخت که نه برای من جذاب بود و نه قابل فهم. ترجمه‌ی این پنجاه شصت صفحه به نظر من خیلی عالی بود. 
کتاب، به‌خصوص در اواخرش، پر است از اسم‌های دهن‌پرکن: دریدا، دلوز، لاکان، بارت و ...