یادداشت مهدی لطف‌آبادی

        شبیه تله‌فیلم‌هایی بود که بچه بودم، شبکه‌ی یک ظهرها وسط سیمای خانواده پخش می‌کرد... شعاری بود و سعی داشت تو زمان کوتاهی (کل نمایشنامه 40 صفحه است) به تمام مشکلات نسل جوان بپردازه (که خیلی از اون مشکلات، مشکلات خاص اون زمان بودند، مثل فرار جوانان از خانه یا عشق‌های اینترنتی که اون موقع بدبینی بهشون خیلی شدید بود و تبلیغ می‌شد) اما چون وقت کافی نداره (و شاید انگیزه و انرژی کافی) به جای نشان دادن، در قالب گفتگوی یک پیرمرد و جوان تعریف می‌کنه! یعنی از اولیه‌ترین اصول نمایشنامه هم عدول می‌کنه! 
 کاش تصمیم می‌گرفت این کتاب رو چاپ نکنه!