یادداشت مسعود بربر

        به گمانم داستانش و نثرش و خیلی چیزهایش صرفا در حد یک کارآموز ناشی داستان نویسی بود. تنها آنچه جذابش می‌کرد فضای آمریکای لاتین بود که آن هم صرفا به مدد خیال خود خواننده و تصوری که اغلب از آمریکای لاتین داریم و حجم انبوه اسم های انواع نوشیدنی و... که ترجمه شده بود شکل می‌گرفت و نه با توصیف های انشا گونه و ضعیف نویسنده. از غلط های شگفت انگیز در داستان بگذریم که با یک بار بازنویسی (به شرط یک بار بازخوانی) قاعدتاً باید نویسنده به آنها پی می‌برد و درستشان می‌کرد. کتاب را دوست عزیزی برایم هدیه آورده بود و هوس فضای متفاوت داشتم و دیدگاه های ستایش آمیز اینجا باعث شد تا آخرش صبر کنم شاید اتفاقی بیافتد اما ... به هر حال به یاری تخیل خودم و تصوری معمول و البته جذاب که از فضای آمریکای لاتین داریم ساعتی را به لذت کتابخوانی گذراندم و این ها همه مطلقا سپاسم را از دوستی که آن را هدیه آورده بود کم نمی‌کند.