یادداشت مهدی لطف‌آبادی
1401/12/15
5.0
2
یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم... یه جوری بود که هیچ احساس کمبودی نمی‌کنی از یه کتاب مرجع و انقدر روون نوشته شده و انقدر خوب با روابط علت و معلولی اجتماعی، سیاسی و تکنولوژی پیش می‌ره که هی جذب می‌شی این کتاب رو ادامه بدی. نمی‌دونم دیوید بوردول و کریستین تامپسن تو عمرشون چه‌قدر کتاب خوندند و فیلم دیدند تا تونستن این کتاب رو بنویسند. خیلی خوشحال شدم که تونستم این کتاب رو بخونم و یه توفیق اجباری شد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.