یادداشت محدثه سهامی

        " لذتی که حرفش بود "

بعد از  " جمعه را گذاشتم برای خودکشی " دومین کتابی بود که خوندم ازش اما اصلا جذابیت اون رو نداشت واسم. خیلی پراکنده بود.
شش تا جستار با موضوعات متفاوت . نقطه اشتراک همه جستار ها عکاسی بود که حرفه اصلی نویسنده‌اس.
شاید یکی از دلایلی که باعث شد دوسش نداشته باشم ، بیگانه بودنم با عکاسیه .
نمی‌دونم.