در محضر استادی بودیم که صحبت از اگزوپری شد در اون جلسه. این گفتار بیان شد که هر کس مرگ را نصب العین خود قرار دهد زبانِ شاعرانه پیدا می‌کند! روایت زندگی اگزوپری هم شاید خالی از این زبانِ شاعرانه نیست .. چون زندگیه این شخص در همه حال در حالِ چنگ زدن به ریسمانِ مرگ و زندگی بوده ..
