واقع‌بینانه‌ترین توصیفی که از آشویتس خونده‌ام. بدون هیچ سانتیمانتال‌بازی بیهوده‌ای.
چیزی که کتاب رو برای من بی‌اندازه خواندنی می‌کرد دونستن این نکته بود که نویسنده 10 سال پس از رهایی از آشویتش خودکشی می‌کنه.
زندگی آدمیزاد چیز غریبیه جداً.
به علاوه اینکه ترجمه به‌شدت بی‌نقصه. حقیقتاً لذت بردم.
