یادداشت

        داوود امیریان نویسنده ای ست که در زمینه رمان دفاع مقدس گروه سنی نوجوان ،آثاری درخشانی را در کارنامه کاری اش دارد.مترسک مزرعه آتشین هم کتاب بسیار ساده ،روان و جذابی ست.از ابتدای کتاب مخاطب با گره داستانی روبرو میشود تا آن را باز کند، گره بعدی و همین طور تا آخر داستان...هر چه به اواخر کتاب نزیک تر میشویم گره ها و اتفاق ها جذاب تر میشوند. از اواسط کتاب تقریبا آن را نمیتوان رها کرد اما اواخر دیگر محال است رهایش کنید!داستان پسری ست به نام آیدین که عموما کارهارا درست پیش نمیبرد،او را بچه خطاب میکنند ،به عنوان مرد قبول ندارند .آیدین عموما نمیتواند از خودش دفاع کند و مورد ظلم واقع میشود.اتفاقی برای دایی اش رقم میخورد که باعث میشود آیدین پایش را در یک کفش کند که برود جبهه...اتفاقات جالبی در ارتباط آیدین با دوستانش و آیدین و جبهه روایت میشود.کتاب سه بخش دارد یک بخش قبل جبهه یک بخش نامه هایش از جبهه یک بخش روایت از جبهه.ضمنا در هر بخش هر ۳ الی ۴ صفحه جداشده است‌.این خود عامل مهمی برای جذب نوجوان هایی ست که چندان اهل کتاب نیستند.با تمام این اوصاف دو نکته در مورد کتاب قابل توجه است:یک اینکه اساسا چرا شخصیت ترسویی که نمیتواند از خودش دفاع کند را به عنوان شخصیت معیار که انگیزه رفتن به جبهه دارد به نوجوان معرفی کنیم؟و دو  اینکه چرا انگیزه او را به "جبهه رفتن و مرد شدن"تقلیل دهیم؟همیشه باید درصدی را برای احتمال تعمیم دادن نوجوان باید در نظر گرفت.اما ناگفته نباید گذاشت که دقیقا فرق آیدین کتاب با شخصیت های عموم رمان های دفاع مقدس همین ویژگی هاست. در مجموع کتاب خوش خوانی ست و از نمونه های خوب رمان نوجوان دفاع مقدس.شاید اگر در کنار مجموعه ای از کتب دفاع مقدسی معرفی شود ،بتوان از این مشکل هم به راحتی عبور کرد.پایان بندی اش تا حدودی غافلگیر کننده است،هرچند پایان قابلیت پرداخت بیشتر  و طولانی کردن روایت را داشت.عنوان کتاب تا پایان ممکن است برای مخاطب رمزگشایی نشود‌ و به تبع آن طرح جلد.در مجموع به نظر بنده این کتاب داوود امیریان مهجور واقع شده و جای معرفی بیشتری دارد.بخوانید و لذت ببرید.