یادداشت مهتاب تیموری

        کتاب در دسته ی ناداستان قرار میگیره.اگر به طور خلاصه بگم،اعتقادات 
 و افکار پیرمردی رو میخونید که دیگه امیدی به هیچی نداره.سوال برام پیش اومد که چرا فقط از یک فرزندش حرف میزنه :)) برای تحلیل شخصیت ونه گات بهم خیلی کمک کرد.چون درگیر تحلیل سلاخ خانه ام.به نظرم این همه حمله کردن گاهی خسته کننده میشه اما طنز نویسنده شمارو پیش میبره.اون قسمتی که میگه زمین داره از سیستم ایمنیش استفاده میکنه تا آدم هارو از بین ببره رو هممون داریم تجربه میکنیم.با اعتقاداتش موافقم.فرقی نداره چه حکومت و سیاستی در راس باشه.ما همیشه محکومیم به وسیله بودن.اما فکر کنم اگر ونه گات ایران زندگی میکرد عمرش به این سن نمیرسید که بخواد آخرین کتابش رو چاپ کنه. به هر حال ازش لذت بردم.اگر ناداستان دوست دارید بد نیست بخونیدش.قبلش به خودتون قول بدین کمتر افسرده بشین:))