یادداشت Fateme Ghasemi

        بازی در سپیده دم
نثر روان و خواندنی ای داشت.  موضوعش خیلی متفاوت پ هیجان انگیز نبود ولی پشیمون نیستم از خوندنش. 
رویا
فیلم چشمان باز بسته رو دیده بودم و خیلی مشتاق بودم که کتابش رو بخونم. البته جالبه که تفاوت هایی داره با فیلم،  که اساسیه به نظرم. مثلا جملات آخر شخصیتای اصلی فیلم و جملات آخر کتاب متفاوتن و خب انگار که یک جورایی نتیجه گیری اصلی رو متفاوت نشون میده. 
نثرش رو دوست داشتم مثل قبلی. ولی در کل اینطوری نبود که بگم چیز زیادی از دست میدین اگه این کتاب رو نخونین.

یه نکته ی جالب دیگه هم که هست،اینه که این داستان ها هردو بسیار قدیمی هستن ولی اینطوری نیست که موضوع شون کهنه شده باشه یا از مد افتاده باشه. اگه اشتباه نکنم برای حدود صد سال پیشه!