یادداشت Mary Azad

        در ابتدای کتاب به نقل از چخوف راجع به کتاب بیان شده که “ وای چه کابوسی بود این رمان “
کتاب غافلگیر کننده است، میخکوب نثر آن می شویم، کتابی است که نمی شود آن را زمین گذاشت، داستانی کوتاه پر از جزئیات و توصیفات میخکوب کننده. آندری یف را پدر اکسپرسیونیسم روسیه می دانند، حال و هوای این داستان علاوه بر اکسپرسیونیستی، ناتورالیستی هم می باشد ولی نه از نوع آزاردهنده آن و توصیفاتی که چندین سطر را در بر گیرد، ردپای سمبولیسم هم به وضوح مشاهده می شود، رنجی که شخصیت های داستان متحمل بودند و می خواستند بر آن غلبه کنند و پایانی نداشت و این گونه بود که پس از پایان کتاب با بُهتی که بر من چیره گشته بود دریافتم که رنج را پایانی نیست و تلاش برای فرو کاستن از رنج هم سیزیف وار ما را به ورطه ای پوچ می رساند. پیشنهاد می کنم 👌🏻