یادداشت راضیه بابایی

        کتاب الی بیت المقدس مرور خاطرات یک سفر بین المللی است. در اواخر سال ۹۰ و فروردین ۹۱ جمع از جوانان ایرانی و کشورهای آسیایی که آرمان فلسطین هیچ وقت برایشان کهنه نبوده است و   آزادی فلسطین را در ذهن نقش می‌زنند، تصمیم می‌گیرند  در یک حرکت تبلیغی خودشان را به مرزهای فلسطین برساند.

راوی یکی از حاضران در کاروان است که از لحظه حرکت آنچه روی می‌دهد ، تعریف می‌کند. از اخلاق و آداب و مذهب و ظاهر مسافران دیگر ، از غذا و جا و مکان و رفت و آمد،  از کارشکنی‌ها و همراهی‌ها و همکاری ها، وسایل نقلیه، روابط انسانی و.. هرچه در این سفر لمس کرده است.

متن کتاب آنقدر جذاب نیست که یک نفس خوانده شود ولی به خاطر تازگی این اتفاق یعنی حرکت زمینی از ایران به فلسطین، برای خواننده نکات جدیدی دارد. ما ترکیه و لبنان را با نگاه غیر توریستی رصد می‌کنیم و با واقعیات عریان کشورهایی که خود را هم درد فلسطین می دادند، روبرو می‌شویم.
از نظر ادبی ارزش کتاب پایین است و جای عکس همسر راوی در آلبوم عکس انتهای کتاب خالی است. زیرا او هم جز مسافران این سفر بود.
اگر فرصت خواندن ۲۵۴ صفحه را ندارید  و با توجه به تحولات  جدید این سالها (ریتم تند و خونبار درگیری‌ها  در غزه و لبنان و حملات متقابل ایران و اسراییل به هم)  با نخواندن کتاب چیزی از دست نمی دهید.زیرا این کتاب شرح یک شاخ و شانه‌کشی نمادین برای اسرائیل است در حالی که دوره این حرکات گذشته و به جنگ  سخت رسیده‌ایم.