یادداشت امین پازوکی

        داستان کتاب در مورد خلبانی روسی است در جنگ دوم جهانی که به علّت سقوط هواپیمایش مجبور می‌شود هجده روز در برف و سرما راهپیمایی و حرکت کند. ابتدا می‌توانست راه  برود ولی به خاطر سرما و دیگر مشکلات پاهایش از کار می‌افتند و او سینه‌خیز به حرکت ادامه می‌دهد. تا اینکه به روستایی از مردم خودی می‌رسد و نجات پیدا می‌کند.
اما به خاطر قانقاریا، هر دو پایش را در بیمارستان قطع می‌کنند. به طور معمول کسی که پا نداشته باشد نمی‌تواند خلبانی کند. ولی «آلکسی مره سیف» با پشتکار و اراده‌ای که داشت، با پاهای مصنوعی‌اش شروع به حرکت و ورزش می‌کند.
سرانجام، مجدداً هدایت هواپیما را به دست می‌گیرد و از آسمان با دشمن جنگ می‌کند.
مهم‌ترین نکته و درسی که در این کتاب وجود دارد، نا‌امید نشدن و تلاش و کوشش برای رسیدن به هدف است. وقتی انسان هدفی دارد و می‌خواهد به آن برسد، نباید نا‌امید شود؛ بلکه باید با پشتکار و تلاش موانع موجود را پشت سرگذارد.
داستان مره سیف، می‌تواند به جوانان و نوجوانان کمک کند تا آن‌ها هم به هدفی که در نظر دارند برسند.
از ویژگی‌های بارز کتاب توصیف زیبای مناظر و درگیری‌ها است. این فضاسازی‌ها به نحوی زیبا و خوب هستند که خواننده خود را می‌تواند در آن فضا‌ها حس کند. حتی در برخی موارد خود را به جای آلکسی ببیند (حداقل برای من اینطور بود).
ایرادی که من از کتاب می‌گیرم نداشتن پاورقی انگلیسی اسامی است. مثلاً در کتاب قلعه حیوانات، وقتی برای اولین ‌بار به اسمی بر می‌خوریم، در جلوی آن اسم نحوه نگارش انگلیسی آن را می‌بینیم؛ ولی در این کتاب هیچ اسمی نوشتار انگلیسی آن نیامده است. البته شاید برای خیلی‌ها این موضوع مهم نباشد و آن را ایراد به حساب نیاورند، ولی من عقیده دارم که وجود این پاورقی‌ها می‌توانند خواننده را برای درک بهتر کلمه یاری کنند.
در کل کتاب بسیار خوب و زیبایی است و خواندن آن را به همه پیشنهاد می‌کنم.

امین پازوکی ۱۳۹۲/۱۰/۶