یادداشت امین نصر

        بعد از مدت ها کتابی به دست گرفتم که به سختی و با یادآوری کار و درس به خودم فقط برای مدتی میتوانستم آن را زمین بگذارم. فضا خیلی به کتاب های موراکامی شبیه بود: شخصیت تنها, گربه,موسیقی کلاسیک, اتفاق های عجیب و حتی پایان بندی کتاب. ولی تم کلی کتاب بسیار شیرین تر از آثار موراکامی بود. فصل های کوتاه و توصیفات کم و توالی حوادث ریتم خیلی خوبی در کتاب ایجاد کرده. به راحتی با راوی داستان میشود همذات پنداری کرد و مخصوصا من از دیدن اسم فیلم ها و کتاب هایی که خوانده و دیده بودم لذت بردم. این کتاب بهترین گزینه برای آخر هفته است هم به جهت زدودن خستگی هفته ی گذشته هم از لحاظ آمادگی و انرژی برای هفته ی آینده. لذت ببرید.