یادداشت آرش محبوب زاده

        از وقتی که برای خوندنش گذاشتم، خیلی پشیمون نیستم؛ ولی خب می‌تونم با قاطعیت بگم که کتاب بدی بود.
داستان ادعا داره که به عنوان یه فانتزی ایرانی و بومی نوشته شده اما وقتی واردش میشیم، به جز چند اسم و اصطلاح، هیچ اثر و نشانی از هویت ایرانی درونش وجود نداره؛ بلکه فضا و جهان داستان (حتی لحن روایت و زبان اون) تماما رونوشتی درجه چندم از آثار بهتر و موفق‌تر خارجيه‌. با توجه به اینکه در فرم هم نوآوری خیره‌کننده‌ای دیده نمیشه و کاری نکرده که ارزش افزوده‌ای برای ژانر خودش داشته باشه، دلیل چندانی که ارزش خوندن به داستان بده وجود نداره.