یادداشت امیری
1404/2/30
این کتاب نوشته مصیب معصومیان از سفر به مناطق صفر مرزی و صحبت با رزمندگان و مرزبانان عزیزمان بود. تمام کتاب پر بود از صحبتها و اتفاقات روزمره، بدون ذره ایی اطلاعات آموزنده. ساعت فلان بیدار شدیم، صبحانه خوردیم، با فلانی و فلانی حرف زدیم، ظهر شد، نهار خوردیم ، والیبال لازی کردیم ، حالا غروب شد، فلانی و فلانی و فلانی دیدیم، حالا خوابیدیم...... هیچ نکته و مطلب جذابی نداشت... فقط اسم یه سری سرباز یا مدافع یا شهید رو پشت سر هم گفتن، چه دردی از خواننده دوا می کند... کاش کمی برای وقت و هزینه خواننده احترام قائل می شدن!!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.