یادداشت امت الزینب داودانی

        از آن کتاب هایی بود که از هزاران سال پیش قصد خواندنش را داشتم ولی فرصتش نمی شد.
ولی متوجه دو نکته مهم شدم‌. اول اینکه ظاهرا کتاب اول نویسنده موفق تر بوده و معمولا افراد ابتدا آن را خوانده بودند و من که بادبادک باز را نخوانده بودم، در حال مقایسه با اثر قبلی نبودم و این شاید اتفاق خوبی بود. اما باز هم طبق انتظارات من نبود. خیلی برقراری ارتباط با شخصیت های کتاب راحت نبود و احساس می کردم نویسنده برای جذب مخاطب به طور افراطی در داستان غم را روایت کرده است. در کلمات بهتر توصیف احساسات زنانه از نگاه یک نویسنده مرد بود و شاید برای همین نتوانستم ارتباط خوبی برقرار کنم.