یادداشت saba
4 روز پیش
همزاد
فیودور داستایفسکی
ترجمهٔ سروش حبیبی
«سرانجام دل‌نگرانی‌اش به جایی رسید که آرزو می‌کرد هر اتفاقی حتی اگر قرار بود بلایی برای او باشد، بیفتد، فقط زودتر، تا از عذاب این ابهام رها شود.»
رمان همزاد از اولین آثار داستایفسکی و یکی از تجربه‌های جدی ادبیات روس در ژانر روان‌شناختی است. نویسنده در این داستان کوتاه، با تمرکز بر زندگی کارمندی فروتن و درون‌گرا به نام یاکوف پتروویچ گالیادکین، خواننده را به اعماق ذهنی سرشار از اضطراب، تردید و وسواس می‌برد.
گالیادکین در فضای سنگین اداره، با بزرگ‌ترین دشمنش—خودِ پنهان و سرکش او—روبه‌رو می‌شود.
داستایفسکی در همزاد به موضوعاتی چون بحران هویت، تنهایی و احساس طردشدگی می‌پردازد. نثر ترجمهٔ سروش حبیبی، با حفظ ریتم بریده‌بریده و لحن هذیانی متن اصلی، امکان ارتباط با ذهن متلاطم قهرمان را برای خواننده به‌وجود آورده است.
هرچند روایت پر از تک‌گویی‌های درونی و بازتاب افکار است که گاهی ریتم داستان را کند و خسته‌کننده می‌کند، اما همین جزئی‌نگری روان‌شناختی است که همزاد را به اثری متفاوت تبدیل کرده است؛ کتابی که مقدمه‌ای است برای ورود به دنیای شخصیت‌های پیچیده‌تر داستایفسکی در آثار بعدی.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.