یادداشت امیرحسین جهان دیده

        کتاب ها مجموعه احساساتی هستند که با تمامی حواس می توان دریافتشان کرد...می توان آن ها را شنید.برخی را می توان بویید..برخی را تماشا کرد...
پاییز فصل آخر سال است از آن کتاب هایی است که با تمام حواس آن را درک کردم.کتابی تلخ از سرگذشت ۳ زن.زنانی گیر کرده در هیاهوی عصر شهری با دغدغه های کوچک و بزرگ.همراه با مشکلات عمیق.ترس و احساسات گوناگون.
کتاب در عین ساده بودن در قصه پردازی، به هیچ وجه یک لایه نیست.گرچه روایت خطی آن شاید حوصله سربر به نظر برسد،اما قلم شیوا و کم نظیر نویسنده،کششی برای خواندن کتاب است.
همیشه که نباید کتاب دارای مفاهیم عمیق یا فلسفه باشد تا جایزه بگیرد.خانم مرعشی از عصر ما می نویسد.از آدم های ساده که شبیه ما و اطرافیان ما هستند.دغدغه هایی شبیه ما دارند.آدم های قصه خود ما هستیم...

نکات مثبت:روایت ساده و دلنشین-تلخی گیرا و قابل درک-قلم شیوا
نکات منفی:ضعف جزئی در شخصیت پردازی (شخصیت ها از تیپ سازی جلوتر نرفته)
در آخر باید بگویم خانم مرعشی ما همه ناقص الخلقه ایم...