یادداشت
1401/11/29
3.9
216
ناستنکا.. آیا در دل تو تلخی ملامت و افسونٍ افسوس میدمم و آن را از ندامت های پنهانی آزرده میخواهم و آرزو میکنم که لحظات شادکامیات را با اندوه برآشوبم؟ نه ، هرگز، هرگز و صدبار هرگز... آرزو میکنم که آسمان سعادتت همیشه نورانی باشد و لبخند شیرینت همیشه روشن و مصفا باشد و تورا برای آن دقیقهی شادی و سعادتی که به دلی تنها و قدرشناس بخشیدی ، دعا میکنم..:) -بخشی از متن کتاب-
8
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.