یادداشت شیدِآپولو؛

        خط داستانی و شخصیت‌های خیلی باحالی داشت. ترجمه‌ش خیلی خوب بود و طنزی که تو قلم نویسنده بود رو نگم>>>>
یه خوبی که داشت این بود که چیزایی که ما نمی‌دونستیم رو مگنس هم نمی‌دونست واسه همین ادم زیاد گیج نمی‌شد.
آقای ریوردان توی این کتاب هم تلاش کرده کرکترایی داشته باشه که حتما طبق عرف جامعه نباشن و کمی متفاوت باشن ( مثلا اینکه سمیرا مسلمان بود و یا اینکه هارت ناشنوا بود)
در کل خیلی خوشم اومد و از خوندنش لذت بردم:>