یادداشت محمدعلی نخلی

        "مثل همه عصر ها" در نگاه اول نقل زنان این سرزمین است.
نقل حس هایشان. اینکه به چه چیزی فکر می کنند. از پنجره خانه چه می بینند. با دیدن گل ها یاد چه جیزی می افتند.
اما دوباره که نگاه کنید، بازتاب "زویا پیرزاد" در کلمات خیلی بیشتر از دیگر زنان است. طبیعتا نویسنده در نوشته اش بروز و ظهور دارد اما تصویری که زن در جامعه ما دارد در کتابهای این نویسنده تکرار می شوند. به همین خاطر اگر این کتاب را بعد از داستان های بلند تر از همین نویسنده بخوانید، شخصیت، فکر و احساسات مشابهی را در زنان و مردان داستان می بینید که شما را به تصویر نویسنده از آنان می رساند.