یادداشت just a reader
1404/4/18
این کتاب بهمون یاد میده که قدر همدیگه رو بدونیم:) چیزهای کوچیک و بزرگ نکنیم و به خاطر همین چیزهای بی اهمیت، از هم دور نشیم. به شخصه واقعا براش اشک ریختم با تک تک دیالوگ ها و به خصوص چند صفحهی آخر... و البته همهچیز همیشگی نیست و باید یاد بگیریم که رها کنیم چون این طبیعت زندگیه. به هرحال یکسری چیزها رو از دست میدیم ولی اینکه خودمون، خودمون رو متقاعد به رها کردن کنیم به شدت کار رو آسون تر میکنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.