یادداشت سیدمهدی حسینی

        به نظرم بهترین ریویوو درباره این کتاب را «پیتر سنگه» در کتاب «پنجمین فرمان» نوشته است:
«اسکروچ از طریق ملاقات سه روح در شب کریمس، وقایعی را می‌بیند که از آنها بی‌خبر است. او وقایع گذشته‌ی خود را می‌بیند که چطور انتخابهایش به طور پیوسته و آهسته شفقت او را کم کرده و خودمحوری‌اش را افزایش داده است. او وقایع حال بویژه جنبه‌هایی از آن را می‌بیند که از دیدن آنها خودداری کرده بود؛ همانند بیماری «تاینی تیم». او وقایع تقریبا قطعی آینده را می‌بیند؛ این آینده رخ خواهد داد اگر او رفتار فعلی خود را ادامه دهد. اما بیدار می‌شود. او می‌فهمد که اسیر این واقعیتها نیست. می‌فهمد که حق انتخاب دارد. او تغییر را انتخاب می‌کند. نکته‌ قابل توجه اینکه اسکروچ قبل از آگاهی از وقایع فعلی‌اش نمی‌تواند تغییر را انتخاب کند. درواقع دیکنز می‌گوید زندگی همیشه این گزینه را در اختیار قرار می‌دهد که هرچقدر هم کور و متعصب باشیم بتوانیم حقیقت را ببینیم. و اگر ما شجاعت داشته باشیم تا به آن گزینه پاسخ دهیم، قدرت آن را داریم که عمیقا خودمان را تغییر دهیم.»