یادداشت ریحانه باقری

        بذارید اینطور بگم که اگه هدف شما از داستان خوندن اینه که از نقطه واضحی به نام A به نقطه مشخصی به نام B برید این مجموعه داستان کوتاه چیزی نیست که سراغش برید 

داستان اول خوب بود اما انگار پایانی داشت که کوراکامی پاکش کرده بود 

داستان دوم سال اسپاگتی توش اتفاق خاصی رخ نداد اما جمله اخرش باعث سد حس خاصی پیدا کنم و حس های خاص راحت به دست نمیان و این موضوعه که برای من اونو داستان ارزشمندی میکنه

داستان سوم میمون شیناگاوا رئالیسم جادویی بود و من دوستش داشتم فقط حیف که تصلا موراکامی اهمیت نداده بود که شاید من دلم بخواد چیزای بیشتری از گذشته اون میمون بدونم