یادداشت پرهام شمس اشکذری

        حرفی نیست، نام کتاب گویای همه چیست! کتابی که خود من به شخصه برای سفر جاده ای شروع کردم و درنهایت ختم شد به خواندن یکی از تامل برانگلیز ترین کتاب هایی که تا به حال خوانده ام!
اولین نکته ای که چشمم رو گرفت ساختار کتاب بود که از قوانین رایج کتب داستان کوتاه نه تنها پیروی نمیکنه بلکه ارجاعات عجیب و در عین حال سرنوشت سازی رو وارد داستان میکنه، به طوری که مثلا داستان آخر رو اگر بعد از داستان دوم بخونید دید وسیع تری به اون داستان خواهید داشت.
هرچهارداستان اوج هنر نویسنده رو نمایان میکنه، داستان اول و سوم داستان هایی با تم حماسی میباشد که شکست را نه در معنای لغوی بلکه در پس ذهن قهرمان داستان جستجو میکند، طوری که سربازی پیروز به جبهه شکست خورده میپیوندد و معلمی محکوم به مرگ به سبب محیط پیرامونش شکست میخورد.
در حالی که این قاعده در داستان دوم و چهارم کاملا نقض میشود و ما در این دوداستان باشخصیت اصلی همزاد پنداری بیشتری داریم(تعمدا یا اختیاری شبیه به اتفاقات کشور ما در برخی سال ها است) و همچنین داستان ملموس تر و گیرا تر میباشد.
این دوسبک نگارش متمایز رو تا به حال در کتاب دیگری مشاهده نکردم و نبوغ نویسنده رو میرساند که برای تنها رمانش سنگ تمام گذاشته است.
در پایان باید به دونکته دیگر هم اشاره کنم،
یک: نشست نقد و بررسی که توسط اعضای heema برگزار شد و من اکنون که کتاب را خواندم به سخنانی که مترجم اثر و استاد کاوه میرعباسی در آن جلسه گفتند پی بردم و سپس نکته دوم نیم ستاره که بنده ندادم تنها به خاطر باورپذیر نبودن داستان اول و سوم میباشد که به شخصه این عقاید فکری قهرمان داستان برای من قابل درک نیست.