یادداشت ماهان خلیلی

        این هم از آخرین کتاب این تابستان لعنتی! 
من قبلا دو کتاب "فهرست مهمانان" و"مهمانی شکار"از این نویسنده رو خونده بودم و برام جذاب بودن. 
هرسه اثری که از این نویسنده خوندم از یک الگو پیروی میکردن:«چندشخصیت در یک مکان گیرافتادن و کم‌کم با خیانت‌ها و تصمیماتشون داستان رو شکل میدن.» 
شاید در ابتدا داستان ساده به نظر برسه، اما کم کم گسترده‌تر میشه. 
من هنوزم "مهمانی شکار" این نویسنده رو از بقیه آثارش بیشتر دوست دارم، اما این کتاب هم خوب و جالب بود، و به نوعی پیچیده‌تر. به خصوص پایانش، که خیلی خوب بود. 
اما مشکل من با کتاب‌های این نویسنده، شخصیت‌پردازیشه. اکثر شخصیت‌های کتاب‌هاش تکراری هستند و انگار از کتابی دیگه به کتاب بعدی منتقل شدن، فقط اسم و ظاهرشون عوض شده. 
اما از خوندنش لذت بردم، با اینکه تقریبا روند آنچنان پرسرعتی نداشت.