یادداشت شخصی به نآم صآینآ 🫤

        راستش من آدم درونگرایی نیستم ولی حسی که شخصیت های کتاب داشتن حسی بود که معمولا آدم های درون‌گرا تجربه میکنن اینکه سعی میکنن در جمعی خودشون رو جا بدن یا اینکه از انجام رفتاری به شدت خودشون رو سرزنش میکنن و کلا از حضور در اجتماع خودداری میکنن. اون هم بخاطر اینکه کارهاشون بیشتر توسط خودشون زیر ذره بینه تا اینکه اونطور که فکر میکنن دیگران .  مثلا مثل اینکه حس میکنن ضایع ان.  شخصیت های کتاب رو درک نکردم  و فقط میدونستم که حسشون چیه در مواقعی ممکنه این احساس برای منم ( نه فقط من هرکسی) پیش بیاد ولی اینطور نه که همش خودم رو زیر ذره بین بزارم . هرچند که از حق نگذریم مدتی تمام نگرانی م این بود ولی حالا برام زیاد مهم نیست .  ارزش خریدن نداشت بنظر من ولی خب جلدهای بعدی اگه pdf ش پیدا شد ببینیم چطور میشه.