یادداشت سیدحسین موسوی

        یک مجموعه ساده و روان و جذاب و دوست داشتنی،
این کتاب از جمله کتابایی هست که در همون وهله اول شما رو به خودش میگیره و باعث میشه نتونید کنارش بذارید،
لااقل تو باشگاه کتابخوانی گپ که همه دوستان همینجوری بودن،

ماجرا از این قراره چه دختری تازه به 16 سالگی رسيده دارای ژنی هست که با اون میتونه در زمان سفر کنه،
راوی داستان خود این دختر به اسم گوئندولین هست که وااقعا راوی گری تمیز و دوست داشتنی و دلچسبی داره، (یکی از جذابیت های این داستان همین راوی داستانه)

داستان قدم به قدم با تعلیق‌های نسبتا خوب شما رو میخ خودش میکنه و جای جای قصه شما مدام دوست دارید بدونید که بعدش چی میشه،

روند و سیر اتفاقات توی این جلد یکم کند بود و کمی طول کشید تا به اصل داستان وارد بشه ولی به نظر من چیزی از جذابیت داستان کم نشده بود،

شخصیت دوست داشتنی من به یاد یکی از دوستان خوبم لسلی بود، یک دوست واقعی و همه چی تموم،
اصن این لعنتی رفاقتو سنگ تموم گذاشته بود 🫠🫠

از سرکار شارلوت که اصلا خوشم نیومد با اون مادر نچسبش ولی به نظرم خوب تو نقش خودشون معرفی شده بودن و این مایه خوشحالی بود. 🥲

خلاصه تا به اینجا که در ردیف کتابای خوب کتابخونه من جای گرفته 🫠🫠🫠