یادداشت مهدی لطفآبادی
1401/12/15
قبل از خوندن نمایشنامه یکی از دوستام خیلی بد میگفت از نمایشنامه و یکی از استادها خیلی نمایشنامه رو دوست داشت اما من حسم بینابین این دو نفر بود... نه بدم اومد مثل دوستم که نتونست حتی تمومش کنه و نه مثل استادم عاشقش شدم... البته یکی از دلایلی که داستان پس میزنه آدم رو تعدد شخصیتها و داستان هر کدوم تو یه نمایشنامه با حجم نرماله... تقریباً شش یا هفتتا داستان روایت میشه که گاهی آدم رو گیج میکنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.