یادداشت مهدی لطف‌آبادی

        معمولاً رمان‌های کوتاه برام جذاب نیستند و دوست دارم حین خوندن رمان هفته‌ها و ماه‌ها با شخصیت‌ها زندگی کنم، جوری که اتفاقاتی که براشون می‌افته مستقیماً رو مود من تأثیر می‌ذاره و انگار یه دوست صمیمی‌ان که هر روز یه مدتی رو با من می‌گذرونند. 
اما هالی گولایتلی صبحانه در تیفانی فرق داره... شخصیت هالی گولایتلی به قدری عجیب و جذابه که نه می‌تونید خیلی باهاش همذات‌پنداری کنید نه می‌تونید ازش فاصله بگیرید. دختری که برای کارهایی که به نظر ما اخلاق‌های نامناسب میاد هم دلایلی مناسب داره و انقدر استقلال فکر داره که بتونه از عقیده‌اش دفاع کنه... هر چند دلم برای باستر خیلی سوخت اما رمان خیلی قشنگی بود. 
و البته فیلم معروفش با بازی آدری هپبورن در نقش هالی گولایتلی یه شاهکار دیگه‌ست که بعد خوندن رمانش ببینید کلی بهتون حال می‌ده.