یادداشت سروش علی‌نژاد

        خداحافظ گری کوپر رمانی است بی‌پروا، سرکش و شاعرانه از رومن گاری، نویسنده‌ای که همواره با طنز تلخ و نثر خاصش به سراغ بحران‌های هویتی می‌رود. داستان درباره لنی، جوانی آمریکایی است که در اعتراض به جنگ و خشونت، وطنش را ترک کرده و به آلپ سوئیس پناه آورده است. در آن‌جا با گروهی از جوانان طردشده، سرگردان و بی‌هدف آشنا می‌شود که هرکدام در جستجوی معنایی برای زندگی‌اند.

این کتاب بیشتر از آن‌که درباره کنش باشد، درباره بی‌عملی، گریز، و خلأ نسلی‌ست که دیگر نمی‌خواهد قهرمان باشد. عنوان کتاب، خداحافظ گری کوپر، به‌نوعی وداع با اسطوره‌های قدیمی، مردان قوی و بی‌احساس سینمای کلاسیک آمریکاست. لنی و دوستانش از قهرمان بودن خسته‌اند؛ آن‌ها فقط می‌خواهند «زندگی کنند، نه بجنگند.»

گاری با چاشنی طنز، فلسفه، و نگاهی تیزبین به نسل جوان دهه ۶۰، رمانی خلق کرده که با وجود گذر زمان، همچنان تازه و ریشه‌دار به‌نظر می‌رسد. این کتاب مناسب کسانی‌ست که از ادبیات معترض، تفکر‌برانگیز و آمیخته با طنز اجتماعی لذت می‌برند.