یادداشت فاطمه آرامی

        روایت روان و دلچسبی داشت. یه مقدار کمی دیالوگ‌ها وشخصیت‌ها حالت شعاری داشت.
منو یاد کتاب «شوهر آهو خانم» انداخت. از لحاظ فرم خونه و همسایه ها...
پایانشم یه کم عجله‌ای بود انگار. من دوستش داشتم در کل