یادداشت فاطمه جعفری

        بسم الله... کتابخوانی را دوست دارم مثل خیلی کارهای دیگر! 
همسری، مادری، چرمدوزی، بافتنی، پته دوزی، فعالیت های اجتماعی نزدیک!  و حضور در فضای مجازی سالم و... 👌
همزمان همه را دارم اما هیچکدام به کمال نمیرسد، نرسد!  با همینها خوشحالم... این شرح حالم بود که اگه احیانا برایتان سوال شد  که چرا انقدر کتاب درحال خواندن دارم، جوابی داده باشم🤗
با همینها تاحدی خوشحالم، هرچند کمال‌گرا هم هستم و شاید همین کمال گرایی  این بلا را سرم آورده است! 
بگذریم... 
★★☆★★
پناهم باش کتابی است مشتمل بر داستانهای واقعی از کودکان توراهی ناتوان که به دنبال پناهگاهی برای در امان ماندن از بی پناهی و بی اعتنایی و  خواسته نشدن از سوی والدین خود هستند!  بچه های حلال زاده ای که گاهی با ناکامی از دنیای ندیده به نقطه پایانشان میرسن: حیات طیبه ای که پایان همه آنجاست ولی شاید والدین ان کودکان نتوانند به وصالش برسند«چون قتل گناه کبیره است»  
کاملا جدی و واقعی: جنین موجود زنده ای است که با سقط عمدی حق حیات را از او گرفته اند!!! 
خواندن این کتاب با چرایی این پدیده شوم(که ازقضا این روزها بسیار فراگیر هم شده است) آشناترمان میکند...