یادداشت سیده زهرا ارجائی

        
طرح جلد کتاب اصلاً برایم جذاب نبود، حتی اسم کتاب هم جذابیتی برایم نداشت، نویسنده و مترجم را هم که نمی‌شناختم؛ اما صرفاً برای یک پروژه‌ی کاری باید آن را می‌خواندم. البته این عدم جذابیت در طرح جلد کتاب تقریباً در تمام کتاب‌های مجموعه‌ی داستان‌های خارجی نشر امیرکبیر وجود دارد. به نظر می‌رسد که ناشر هیچ تلاش خاصی برای جذابیت ظاهری کتاب‌هایش نکرده‌است.
اما از سوی دیگر یکی از نکات مثبت این کتاب‌ها این است که یادداشت پشت جلد کتاب، به خوبی مخاطب را با موضوع اصلی داستان آشنا می‌کند. در ابتدای کتاب هم مقدمه‌‌ای از مترجم، یا در بعضی موارد از نویسنده، درباره موضوع کتاب، معرفی نویسنده و حتی چگونگی خلق این داستان ارائه شده که مخاطب را قبل از شروع داستان، با فضای آن آشنا می‌کند. 
لحن داستان آقای فو گاه بسیار ادبی و گاه عامیانه و محاوره می‌شد و این عدم یکسانی لحن و زبان نویسنده خواندنش را برایم سخت می‌کرد. از سویی دیگر نیز داستان معمایی آن بود که به این پیچیدگی می‌افزود و باید در تمام مدت خواندن کتاب، دقت و توجه‌ت را به داستان حفظ می‌کردی تا نکته‌ای از دستت خارج نشود!
در مورد ترجمه‌اش نمی‌توانم نظر دقیقی بدهم چون ترجمه‌ی دیگری از آن ندیده و نخوانده‌ام، اما فکر می‌کنم بعضی از مشکلاتی که در روانی و سادگی داستان به چشمم می‌آمد، مربوط به ترجمه‌ی آن بوده‌است...

داستان آقای فو، که اسم اصلی آن «فو» است، برگرفته از داستان رابینسون کروزوئه است، داستانی معمایی و پیچیده با موضوع تبعیض نژادی و رفتارهای غیرانسانی با سیاه‌پوستان در جوامع سفیدپوست آمریکا و اروپا. این داستان با حضور یک زن در جزیره‌ای متروک شروع می‌شود. این جزیره تا پیش از ورود سوزان تنها دو ساکن داشت! مردی به نام کروزو و برده‌ی سیاه‌پوستش فرایدی که سوزان بعداً متوجه می‌شود زبانش را بریده‌اند....
در ادامه‌ی داستان، با اضافه شدن شخصیت‌های جدید به داستان، گره‌ دیگری در معماهای داستان ایجاد می‌شود و مخاطب را بیش از پیش به فکر وامی‌دارد، تا آن جا که در آخرین فصل از کتاب، نویسنده با همان زبان و شیوه، به این معماها پاسخ داده یا به مخاطب کمک می‌کند تا پاسخ آن‌ها را بیابد.

ویژگی خاص این کتاب که بسیار برایم دلچسب و شیرین بود، زبان غیرمستقیم نویسنده است! نویسنده فقط داستان را برای ما روایت کرده و نتیجه‌گیری را به فکر ما واگذاشته‌است. این داستان، مخاطب را به فکر وامی‌دارد تا بیندیشد و از دل داستان مقصود نویسنده را درک کند...